అపశంకమంకపరివర్తనోచితాశ్చలితాః పురః పతిముపైతుమాత్మజాః |
అనురోదతీవ కరుణేన పత్రిణాం విరుతేన వత్సలతయైష నిమ్నగాః ||
(శిశుపాలవధము - నాలుగవ సర్గ - 47)
అపశంకం = నిశ్చింతగా, అంకపరివర్తనోచితాః = సహజముగ నొడిని తిరుగాడెడు, ఆత్మజాః = బిడ్డలు పురః = ఇప్పుడు, పతిముపైతుం = మగని చేరుటకునై, చలితాః = వెడలినవి (కాగా), కరుణేన = దుఃఖముతో, అనురోదతీ ఇవ = శోకించుచున్నట్టుగా , పత్రిణాం = పక్షుల, విరుతేన = కూజితములతో, ఏష నిమ్నగాః = ఈ శిఖరములు, వత్సలతః = వాత్సల్యముతో (స్థితాః = ఉన్నవి)
తాత్పర్యము: తన ఒళ్ళో ఆడుకునే చిన్ని పిల్లలైన నదీనదులు పెరిగి పెద్దవై, మగడయిన సముద్రుని దగ్గరకు వెళ్ళిపోతుంటే అక్కడి పక్షులు కరుణతో దుఃఖిస్తుంటే వాత్సల్యంతో వాటిని చూస్తున్నట్టు ఉన్నవి రైవతక పర్వత శిఖరాలు.
నా అనువాదం.
కం ||
ఒడి నడయాడెడు బిడ్డలు
అడుగులిడి మగడు కడలిని యందగ బోవన్
వడిపడి విహగము లోయని
సడులిడినట్టుగ అరిమిలి శైలములుండెన్.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
Comments ridiculing, abusing, bullying and forcing to agree in any form, if objectionable to the blog owner will be removed.