శిశుపాలవధమ్ నాలుగవ సర్గ తెలుగు టీక, తాత్పర్యములు - (41 - 50)
౪౧.
అనతి చిరోజ్ఝితస్య జలదేన చిరస్థితబహుబుద్బుదస్య
పయసో౽నుకృతిమ్ ।
విరలవికీర్ణవజ్రశకలా సకలామిహ విదధాతి ధౌతకలధౌతమహీ ॥
ఇహ = ఈ రైవతకమున; విరలవికీర్ణవజ్రశకలాః;
విరల = యెడముగా; వికీర్ణ = చిందరవందరైన;
వజ్రశకలాః = వజ్రపు రాల చూర్ణము; ధౌతాః =
శుభ్రమైనవి; కలధౌతమహీ = రజతభూమి; జలదేన
= మబ్బులచేత; అనతి చిరోజ్ఝితస్య = తత్కాలమున విముక్తమైన
(నిర్మలమైన); చిరస్థితబహుబుద్బుదస్య;
చిరస్థిత = చిరకాలముండు; బహు = పెక్కు;
బుద్బుదస్య = బిందువులయొక్క; పయసా = నీటి యొక్క;
సకలాం = తీరును; అనుకృతిం = అనుకరించుచు;
విదధాతి = శోభించుచున్నది.
ఈ పర్వతమందు యెడనెడ అల్లనల్లన వజ్రముల రజను వలే మెఱయు నేల -
మబ్బుల నుండి ముక్తమై భూమిని జారు నిర్మలమైన అనేక జలబిందువులయొక్క తీరును
అనుకరించుచూ శోభిల్లుచున్నది.
సర్వంకష
కలధౌతం రూప్య ఇతి హేమ్నోః - ఇతి విశ్వః
కురకీరుతా వృత్తము - "కురకీరుతా నజభజైర్జలయుక్" -
అని లక్షణము.
౪౨.
వర్జయంత్యా జనైః సంగమేకాంతతస్తర్కయంత్యా సుఖం సంగమే కాంతతః ।
యోషయైవ స్మరాసన్నతాపాంగయా సేవ్యతే౽నేకయా సన్నతాపాంగయా ॥
ఏకాంతత = అనువైనవేళల (రహస్యవేళల); కాంతతః
= ప్రియునితో; సంగమే
(సతి) = సాంగత్యమునందు; సుఖం = ప్రణయమును; తర్కయంత్యా = కల్పన చేసికొనుచూ; (అత ఏవ = ఇంకనూ)
జనైః సంగం = ఇతర జనుల సహవాసమును; వర్జయంత్యా = నిరాకరించుచు;
స్మర ఆసన్నతాప అంగయా = విరహతాపముతో జ్వరబాధనొందిన శరీరభాగములతో;
సన్నత అపాంగయా = కాంక్షతో నిమీలించిన నేత్రముల చేత; అనేకయా యోషయా = పెక్కురు
సుదతులచేత; (జాతౌ ఏకవచనమ్- జాతిని సూచించునప్పుడు ఏకవచనప్రయోగము);
ఏషో౽ద్రిః సేవ్యతే = ఏ శైలము సేవింపబడుచున్నది.
అనువైన వేళలయందు ప్రియునితో సంగమమును ఇచ్ఛగించుచూ, ప్రణయమును
మనమున భావించుకొనుచూ, ఇతర జనులతో కార్యకలాపములను
నిరాకరించుచు, విరహతాపముతో జ్వరబాధనొందిన గాత్రముతో, కాంక్షతో నిమీలించిన నేత్రములతో నున్న పెక్కురు సుదతులచేత ఈ పర్వతము
సేవింపబడుచున్నది. (ఈ శైలము ముదితలకు ఇచ్ఛావిహారక్రీడాప్రాంగణమని భావము)
సర్వంకష -
అంగగాత్రకంఠేభ్యశ్చేతి వక్తవ్యమ్ - వృత్తివార్తికమ్.
స్త్రీ యోషిదబలా యోషా నారీ సీమంతినీ వధూః - ఇత్యమరః.
స్రగ్విణీ వృత్తము - రైశ్చతుర్భిర్యుతా స్రగ్విణీ సమ్మతా -
ఇతి లక్షణాత్.
౪౩.
సంకీర్ణకీచకవనస్ఖలితైకవాలవిచ్ఛేదకాతరధియశ్చలితుం చమర్యః ।
అస్మిన్ మృదుశ్వసనగర్భతదీయరంధ్రనిర్యత్స్వనశ్రుతిముఖాదివ
నోత్సహంతే ॥
అస్మిన్ = ఈ పర్వతము కడ; సంకీర్ణకీచకవనస్ఖలితైకవాలివిచ్ఛేదకాతరధియః; సంకీర్ణ
= నిండిన; కీచక వన = (తమలో మురళిని వహించిన) వెదురు తోపుల;
స్ఖలిత = నివాస స్థానము మరచిన; ఏకవాల = ఒక
రోమము; విచ్ఛేద = తెగుటచేత; కాతర =
భీతి గల; ధియః = బుద్ధిచేత; చమర్యః =
చమరీ మృగము; మృదుశ్వసనగర్భతదీయరంధ్రనిర్యత్స్వనశ్రుతిముఖాదివ;
మృదు శ్వసన గర్భ = మందమారుతమును తన యందు శ్వాసించుటచేత; తదీయ రంధ్రనిర్యత్ = ఆ గాలి
వెదురు బోదెలపై గల రంధ్రముల నుండి వెలువడుట చేత; స్వనశ్రుతి
సుఖాత్ ఇవ = స్వనము చెవులకింపు అయినదన్నట్లు; చలితుం =
అచ్చటి నుండి కదలుటకు; నోత్సహన్తే = ఇచ్ఛగించుట లేదు.
ఈ వనములందు వెదురుతోపులనేకము గలవు. చమరీమృగమొకటి ఆ వెదురుతోపులయందు
ప్రవేశించి, కండూతి (దురద) బాపుకొనుటకై వెదురుతోపునకు మేనిని
సంఘర్షించుటచేత కాబోలును, రోమము తెగి, ఆ
భయము చేత ఈ తోపులయందే తిరుగాడుచున్నది. వెదురుతోపులయందు మందమారుతములు వీచుటచేత ఆ
తోపుల నుండి వెలువడు సన్నని మధురమైన నాదమును విని, ఆ నాదము
యొక్క మత్తు చేత (భయమును వీడి) ఆ ప్రదేశమునుండి వెడలుటకు ఉత్సాహము
చూపకున్నది.
సర్వంకష
'వేణవః కీచకాస్తే స్యుర్యే స్వనంత నీలోద్ధతాః' ఇత్యమరః
హేతుత్ప్రేక్ష.
విశేషము - (చమర్యః – చమరీమృగములు అని బహువచనము. కానీ ఈ శ్లోకము చమరీంఋగమునొక్కదానిని లక్షించినట్లు తోచుచున్నది. సర్వంకష వ్యాఖ్యానములోనూ చమర్యః అనియే ఉన్నది. ఇది అర్థమవటం
లేదు.
బహుశా ఇది "చమర్యాః" అయి ఉండవలె. అప్పుడు చమరి యొక్క అని షష్టీవిభక్తి పొసగుతుంది. )
కాళిదాసు కుమారసంభవంలో హిమాలయవర్ణనలో ఏనుగును వర్ణిస్తాడు.
కపోలకండూః కరిభి ర్వినేతుం విఘట్టితానాం సరళద్రుమాణామ్ ।
యత్ర స్రుత క్షీరతయా ప్రసూతః సానూని గంధ స్సురభీకరోతి ॥
హిమాలయాల్లో గజములు, చెక్కిళ్ల దురద
తీర్చుకోవడానికి దేవదారువృక్షాలకి వాటిని గోకుతున్నాయి. అప్పుడు
ఆ వృక్షాలనుండి కారే పాలు, ఏనుగుల మదజలముతో కలిసి
హిమాలయపర్వతసానువులని సుగంధభరితం చేస్తోంది.
మాఘుని శ్లోకంలో చమరికి – ఆ ఏనుగు ప్రేరణా? యేమో!
౪౪
ముక్తం ముక్తాగౌరమిహ క్షీరమివాభ్రైః వాపీష్వంతర్లీన
మహానీలదళాసు ।
శస్త్రీశ్యామైరంశుభిరాశు ద్రుతమంభశ్ఛాయామచ్ఛామృచ్ఛతి
నీలీసలిలస్య ॥
ఇహ = ఈ పర్వత సానువులందు; అంతర్లీనమహానీలదళాసు; అంతర్లీన = నేల లోపలి భాగములందు; మహానీలదళాసు = ఇంద్రనీలఖండములు గల; వాపీషు = దిగుడుబావులందు; అభ్రైః ముక్తం = మేఘములచే విడువబడిన; ముక్తాగౌరం = ముత్యములవలే స్వచ్ఛమైన;మఱియు; క్షీరమివ = పాలవలె నిలచి యున్న; అంభః = జలములు; శస్త్రీశ్యామైరంశుభిరాశు; శస్త్రీ = బాకు (ఛురిక) వలె; శ్యామైః అంశుభిః = నల్లని కాంతుల చేత; ద్రుతం = వ్యాపితమై; నీలీసలిలస్య = నీలి అనబడు యొక ఔషధపత్రరసము యొక్క; అచ్ఛాం ఛాయాం = ఆవరించిన కాంతిని; మృచ్ఛతి = అనుసరించినది;
ఈ పర్వత సానువులలో గల దిగుడుబావుల యంతర్భాగములలో
ఇంద్రనీలఖండములు ఆవరించి యుండుట చేత ఆ కూపములలో - మేఘముల నుండి విముక్తమైన
స్వచ్ఛమైన, పాలవంటి నీరు, ఛురికతో
ఛేదించినట్లు నీలి (నీలి యనబడు ఒక ఔషధపత్రపు రసము యొక్క ప్రకాశమును) వర్ణ కాంతిని
పొందినది.
సర్వంకష
'సింహలస్యాకారోద్భూతా మహానీలస్తు మే మతాః' ఇతి భగవానగస్త్యః
'స్యాత్ శస్త్రీ చాసిపుత్రీ చ ఛురికా చాసిధేనుకా' ఇత్యమరః
'నీలీ కాలా క్లీతకికా' ఇత్యమరః
నిదర్శనాలంకారము;
బావుల లోపలిభాగములందు ముక్తాగొరము, క్షీరము
వలె, శస్త్రశ్యామమైన, అని నిర్దేశించుట
చేత పదార్థహేతుకమైన కావ్యలింగాలంకారము.
ఛురిక వలె అనుట తద్గుణాలంకారము.
పై అలంకారముల సంకరము;
క్షీరము వంటి నీరు అనుట చేత ఇంద్రనీలమణుల సౌష్ఠవము సూచితము.
'క్షీరమధ్యే క్షిపేన్నీరం క్షీరం చేన్నీలతాం వ్రజేత్। ఇంద్రనీలమితి
ఖ్యాతమ్' అని లక్షణము.
నీలీరస ఉపమానము చేత ఆ ఔషధి వర్ణము సూచితము.
'నీలీరసనిభాః కేచిచ్ఛంభుకంఠనిభాః పరే' అని రత్నశాస్త్రములో పదకొండు వర్ణములు ప్రస్తావింపబడినవి.
మత్తమయూర వృత్తము – ‘వేదే రంధ్రే మ్తౌ యసగా
మత్తమయూరమ్’ ఇతి లక్షణాత్.
౪౫.
యా న యయౌ ప్రియమన్యవధూభ్యః సారతరాగమనా యతమానమ్ ।
తేన సహేహ బిభర్తి రహః స్త్రీ సా రతరాగమనాయతమానమ్ ॥
ఇహ = ఈ అద్రియందు; అన్యవధూభ్యః =
ఇతరస్త్రీలచేత; సారతరాగమనా = శ్రేష్ఠమైన సంగమము గల;(మానవతి అయిన) యా స్త్రీ = ఏ యువతి; యతమానం = (శృంగారమునందు
లజ్జను తొలగించుటకు) ప్రయత్నము సేయు; ప్రియం
= మగని; న యయౌ = సమీపించదో, సా = అట్టి స్త్రీ; రహః = రహస్యమున; తేన సహ = తన పురుషునితో; అనాయతమానం = స్వల్పమైన
అభిమానమును; (వహించియు); రతరాగం =
శృంగారాభిలాషయును; బిభర్తి = తాల్చుచున్నది.
ఈ శైలమందు మానవతి, బహులజ్జావతి అయిన స్త్రీ,
మగని ప్రయత్నమునకు కూడా లొంగక యుండెనో, అట్టి
స్త్రీ కూడను, తన పురుషునికై, అభిమానమును
వర్జించి, శృంగారాభిలాష వహించినది. (ఈ పర్వతసానువులు,
పరిసరములు శృంగారోద్దీపకములని భావము)
సర్వంకష
యతీ ప్రయత్నే - శానచ్.
దోధక వృత్తము. (దోధక వృత్తమిదం భభభా మా - ఇతి లక్షణాత్)
౪౬.
భిన్నేషు రత్నకిరణైః కిరణేష్విహేందోరుచ్చావచైరుపగతేషు
సహస్రసంఖ్యామ్ ।
దోషాపి నూనమహిమాంశురసౌ కిలేతి వ్యాకోశకోకనదతాం దధతే నలిన్యాః
॥
ఇహ = ఈ రైవతకాద్రియందు; ఇందోః కిరణేషు =
చంద్రకిరణముల యందు; సహస్రసంఖ్యాం ఉపగతేషు = వేలసంఖ్యను
పొందిన; ఉచ్చావచైః = అనేకవిధములైన; రత్నకిరణైః
భిన్నేషు = విభిన్నములైన రత్నకిరణములందు;
నలిన్యాః = తామరలు; అసౌ = ఆ ప్రకాశము;
అహిమాంశుః = మింటివేలుపుది; కిల ఇతి = కదా
అనుకొని; (సహస్రకిరణములవలే భిన్నములగుటచేత కారణమున సూర్యుడని
సంభావించి); దోషాపి = రాత్రి అయిననూ; వ్యాకోశకోకనదతాం
= వికసించిన చెంగలువల భావమును; దధతే = స్వీకరించినవి;(అని) నూనం = నిశ్చయమగుచున్నది;
ఈ రైవతకాద్రియందు వేలసంఖ్యలో రత్నములపై బడి వికిరణము చెందిన
చంద్రకిరణములయందు తామరలు - ఈ వెలుగు మింటివేలుపైన దివాకరుని కిరణములు కాబోలునని
రాత్రిసమయమున కూడా వికసించిన చెంగలువల స్వభావమును స్వీకరించినవిగా
నిశ్చయమగుచున్నది.
సర్వంకష –
వ్యాకోశ – వ్యాకోచ అని పాఠాంతరము.
ఉచ్చావచం నైకభేదమ్ - ఇత్యమరః
నలం పద్మే నలం తృణం - ఇతి శాశ్వతః (శాశ్వతనిఘంటువు)
వార్తాసంభావ్యయో కిల ఇత్యమరః
దివాహ్నీత్యథ దోషా చ నక్తం చ రజనీ - ఇత్యమరః
అథ రక్తసరోరుహం రక్తోత్పలం కోకనదం - ఇత్యమరః
వ్యాకోచ వికచస్ఫుటః – ఇత్యమరః
తామరలు – చెంగలువలవలే ప్రవర్తించుట అతిశయో౽క్తి
ఇందుకిరణములు భానుకిరణముల వలే పరివర్తించుట – భ్రాంతిమదము.
(అతిశయో౽క్తి భ్రాంతిమదమును వ్యంజించుట అలంకారధ్వని)
౪౭.
అపశంకమంకపరివర్తనోచితాశ్చలితాః పురః పతిముపైతుమాత్మజాః |
అనురోదతీవ కరుణేన పత్రిణాం విరుతేన వత్సలతయైష నిమ్నగాః ||
అపశంకం = జంకులేక; అంకపరివర్తనోచితాః = ఒడిని
తిరుగాడెడు; ఆత్మజాః = బిడ్డలు; పురః =
ఇప్పుడు; పతిముపైతుం = మగని చేరుటకునై; చలితాః = వెడలినవి (కాగా); కరుణేన = దుఃఖముతో;
అనురోదతీ ఇవ = శోకించుచున్నట్టుగా; పత్రిణాం =
పక్షుల; విరుతేన = కూజితములతో; ఏష
నిమ్నగాః = ఈ శిఖరములు; వత్సలతః = వాత్సల్యముతో (స్థితాః =
ఉన్నవి);
ఆపన్నప్రసన్నా! శ్రీధరా!
తన ఒళ్ళో ఆడుకునే చిన్ని పిల్లలైన నదీనదాలు పెరిగి పెద్దవై, మగడయిన
సముద్రుని దగ్గరకు వెళ్ళిపోతుంటే, వాటిని చూచి అక్కడి
పక్షులు కరుణతో దుఃఖిస్తున్నాయి. అలా దుఃఖిస్తున్న పక్షులను వాత్సల్యంతో రైవతక
పర్వత శిఖరాలు చూస్తున్నవి.
సర్వంకష - శ్రీమాన్ స్నిగ్ధస్తు వత్సలః ఇత్యమరః.
ఉత్ప్రేక్ష.
ఇతరములు - మాఘుని శ్లోకానికి తెనుగు వ్యాఖ్యానకారుని
పద్యానువాదం.
కం ||
ఒడి నడయాడెడు బిడ్డలు
అడుగులిడి మగడు కడలిని యందగ బోవన్,
వడిపడి విహగము లో యని
సడులిడినట్టుగ నరిమిలి శైలములుండెన్.
౪౮.
మధుకరవిటపానమితాస్తరుపంక్తీర్బిభ్రతో౽స్య విటపానమితాః ।
పరిపాకపిశంగలతారజసా రోధశ్చకాస్తి కపిశం గలతా ॥
విటపాన్ అమితాః = అనేక శాఖలతో విస్తరించిన; తరుపంక్తీః
= పాదపముల వరుసలు; బిభ్రతః = కలిగిన; అస్య
= ఈ శైలము యొక్క; రోధః = ఈ తటము; మధుకర-విట-పానమితాః
= తేంట్లు అనెడు విటుల ద్వారా పానము చేయబడి; గలతా =
జారుచున్న; పరిపాక-పిశంగలతారజసా;
పరిపాక = ఫలించుటచేత; పిశంగలతారజసా = పచ్చబారిన
తీవెల (లో గల పుష్పముల) పుప్పొడి చేత; కపిశం = పింగళవర్ణమును;
చకాస్తి = వెలువరించుచున్నది.
అనేకశాఖలతో విస్తరించిన పాదపముల వరుసలు కలిగిన ఈ శైలము యొక్క
కనిపించు భాగము, తేంట్లు అన్న విటులతో పానము చేయబడినదై, పక్వము చెందిన తీవెల యొక్క కుసుమముల పుప్పొడి నేల జారగా, పసుపు రంగును పులుముకొనినట్లు ప్రకాశించుచున్నది.
సర్వంకష -
విస్తారో విటపో౽స్త్రియామ్ ఇత్యమరః
ఇది ఆర్యాగీతి. మాత్రావృత్తి, ఇష్టగణములతో
కూర్చవచ్చును. 'అర్ధే
వసుగణ ఆర్యాగీతిః' అని పింగళనాగుడు.
౪౯.
ప్రాగ్భాగతః పతదిహేదముపత్యకాసు శృంగారితాయతమహేభకరాభమంభః ।
సంలక్ష్యతే
వివిధరత్నకరానువిద్ధమూర్ధ్వప్రసారితసురాధిపచాపచారు ॥
ఇహ = ఈ నగముయందు ; ప్రాగ్భాగతః = శిఖరములపై
నుండి; ఉపత్యకాసు = లోయలలో; పతత్ =
పడిన; శృంగారిత = అలంకరింపబడిన; ఆయత =
పొడవైన;మహా ఇభ = పట్టపుటేనుగు; కర =
తొండముల; ఆభ = కాంతివంటి కాంతిచేత; వివిధరత్నకరానువిద్ధం
= పలురత్నముల కాంతులచేత సోయగములందిన; ఇదం అంభః = ఈ జలములు;
ఊర్ధ్వప్రసారిత సురాధిప చాపచారు = పైకి ప్రసరించిన హరివిల్లును;
సంలక్ష్యతే = లక్ష్యముగా చేసికొనుచున్నది.
ఓ హరి!
వివిధరత్నముల రాల చేత నిండిన ఈ నగమునందు ఉన్నతశిఖరముల నుండి
లోయలపై ప్రసరింపబడిన కాంతి - (సిందూరముచేత)అలంకరింపబడిన పట్టపుటేనుగు తొండముల
నుండి ప్రసరించిన కాంతి వలే, వివిధరత్నకాంతుల చేత సోయగములీనుచు
దిగువన ప్రవహించు నీరములను కాంతిమయము చేయుచున్నది. ఇట్లు ఈ నీటి కాంతి ఆకాశమున
ప్రతిఫలించి హరివిల్లును చేరికొనుచున్నది.
ఉపత్యకాద్రేరాసన్నా ఇత్యమరః
శృంగారే సురతే నాట్యే రసే దిగ్గజమండనే ఇతి విశ్వః
క్రిందనున్న నదీజలముల కాంతి పైకి ప్రసరించి ఇంద్రధనువును
లక్షించుట - అతిశయోక్తి అలంకారము. అభూత ఉపమ అని కొందరందురు.
౫౦.
దధతి చ వికసద్విచిత్రకల్పద్రుమకుసుమైరభిగుంఫితానివైతాః ।
క్షణమలఘువిలంబిపిచ్ఛదామ్నః శిఖరిశిఖాః శిఖిశేఖరానుముష్య ॥
(కిం) చ = ఇంకనూ;అముష్య = ఈ
అద్రియొక్క; ఏతాః శిఖరి శిఖాః = ఈ పర్వతపు శిఖరాగ్రభాగములు; వికసద్విచిత్రకల్పద్రుమకుసుమైరభిగుంఫితాన్;
వికసత్ = వికసించిన; విచిత్రకల్పద్రుమకుసుమైః
= నానావర్ణయుతమైన కల్పతరువుల కుసుమములచేత; అభిగుంఫితాన్ =
సంధానముచేయబడిన; అలఘువిలంబిపిచ్ఛదామ్నః; అలఘు = పొడవుగ; విలంబి = వ్రేలాడు; పిచ్ఛదామ్నః = నెమలిపింఛపు మాలల యొక్క; శిఖిశేఖరాన్
= నెమళ్ళను; క్షణం = లిప్తపాటు; దధతి ఇవ = ధరించు వలే; (యున్నది)
ఇంకనూ,ఈ శైలము యొక్క పర్వతశిఖరముల కొసలు,
నానావర్ణయుతమై వికసించిన కల్పతరువుల సుమములచేత సంధానించిన మరియు,
పొడవుగా వ్రేలాడు నెమలిపింఛముల మాలల నెమళ్ళను ధరించునట్లు
లిప్తపాటున యగుపించుచున్నది.
సర్వంకష
శృంగాణి ఏవ శిఖాః కేశపాశ్యాః, శిఖా చూడా
కేశపాశ్యాః ఇత్యమరః
శిఖావలః శిఖీ కేకీ; శిఖాస్వాపీడశేఖరాః ఇత్యమరః
రూపకోత్ప్రేక్షల సంకరము.
కామెంట్లు
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
Comments ridiculing, abusing, bullying and forcing to agree in any form, if objectionable to the blog owner will be removed.