వీఁడటే....
శ్రీ కృష్ణుడు మొట్టమొదటి సారి పల్లె వదిలి నగరానికి బయలుదేరాడు. కంసుని పిలుపు మీద అక్రూరుని తోడుగా మధురానగరానికి బలరాముని జో డుగా సాగింది పయనం. నగరం చేరాడు. నగరంలో వింతలు విశేషాలు చూసుకుంటూ అన్నదమ్ములు వెళుతున్నారు. ఆ ఊళ్ళో అమ్మాయిలు కూడా అప్పుడే యౌవనంలో అడుగుపెట్టి మిసమిసలాడుతున్న మనవాడిని చూశారు. కం || వీటఁ గల చేడె లెల్లను హాటకమణిఘటితతుంగహర్మ్యాగ్రములం గూటువలు గొనుచుఁ జూచిరి పాటించి విశాలవక్షుఁ బద్మదళాక్షున్. రత్నాలు తాపడం చేసిన ఎత్తయిన బంగారుమేడలమీద బాల్కనీల నుండి గుంపులుగా చేరి ఈ అందమైన కృష్ణు ణ్ణి చూశారు ట. ఇప్పుడే అందిన వార్త . “ పాటించి ” చూశారుటండి. అంటే కళ్ళప్పగించి కాబోలు! సీ || వీఁడటే రక్కసి విగతజీఁవఁగ జన్నుఁ బాలు ద్రావిన మేటిబాలకుండు | వీఁడటే నందుని వెలఁదికి జగతిని ముఖమందుఁ జూపిన ముద్దులాఁడు ! వీఁడటే మందలో వెన్నలు దొంగిలి దర్పించి మెక్కిన దాఁపరీఁడు! వీఁడటే యలయించి వ్రేతల మానంబు సూఱలాడిన లోకసుందరుండు! గీ || వీఁడు లేకున్న పురమటవీ స్థలంబు వీనిఁ బొందని జన్మంబ...
